Netta sien amper haar ... broeksak!

Die bordjies by die loft waar ons gebly het waarsku nie verniet oor die slippery flag stones and steps nie.  En selfs by ons voordeur is daar 'n gedig wat opgeplak is en geskryf is in ou-Engels, Ode to Saftye (Ode to Safety):

"The exit's blind, the garden's steep,
and can be muddy on thy feet.
The slate is slippery when wet,
the floor is as creaky as thee'll get.
The doors are low, the steps are steep,
The treads and risers may not meet.
The beams can crack thee on thy head..."

Nou ja, een reënerige oggend het my voet gegly op die trappe wat af lei grond toe van ons loft  af en gelukkig vir my (dit kon baie erger gewees het!) kon ek daarin slaag om vas te hou aan die reëling, maar my voete was op die gras en my hande was in die middel van die stel trappe.  So ek was uitgestrek oor die trappe.  Alhoewel ek gelukkig nie seer op my boude geval het nie, het ek so hard baklei om vas te hou dat ek twee massiewe bloukolle op my arms gekry het van die vashou.  Dit is alles eintlik baie komies nou en ek het na die tyd lekker daaroor gelag.  Maar ten tye van die val, terwyl alles omtrent in slow motion hand-uit ruk, is dit nie so snaaks nie! :-)